Pierwszy rocznik szóstaków gdańskich - bardzo rzadkiego, najwyższego nominału wśród srebrnych monet obiegowych Zygmunta I.
Efektowna, szeroka jak na ówczesne czasy moneta, która pojawiła się, gdy obieg monetarny zdominowany był przez emitowane od lat półgroszki i wprowadzone przez Zygmunta grosze.
Szóstaki,
aż do nadejścia czasów pierwszego z Wazów na tronie polskim, stanowią wysoki i cenny
nominał. Ich emisja ma charakter jedynie okresowy. Ta moneta o dużej sile nabywczej, za Zygmunta I Starego, w Koronie jest bita tylko w dwóch latach, na Litwie wcale. W mennicach miejskich jej emisja jest również niewielka. W przypadku Gdańska są to zaledwie dwa roczniki (1535 i 1539), a w nich wyróżnia się zaledwie trzy typy. Niniejszy, to drugi z nich, wyróżniający się literą D (od DANTISCUM) i oznaczeniem nominału VI na rewersie.
Wszystkie szóstaki tego władcy są dziś bardzo rzadkie i cenione kolekcjonersko.
Awers: popiersie króla w zbroi i koronie w prawo. W otoku:
SIGISMVN○P○REX○POLO○DO○TOCI○PRVSS*
Rewers: dwa lwy trzymające kartusz z tarczą miejską Gdańska, nad nią litera D i cyfra VI. W otoku:
GROSS•AR•SEX DVP○CIVIT○DANCZK○1535*
